Medio oktober 2021 werden er indringende kamervragen gesteld naar aanleiding van de beslissing van de Consumentenbond om de samenwerking met de Stichting Reclame Code op te zeggen. Demissionair minister van justitie en veiligheid Sander Dekker (VVD) geeft nu in November antwoord op deze kamervragen rondom de Consumentenbond en de Stichting Reclame Code. Daarmee geeft hij antwoord op vragen van tien politieke partijen.
De problemen met de Reclame Code
De Consumentenbond had met een aantal aspecten van de voorgestelde Reclame Code grote moeite. De Consumentenbond vond dat de Reclame Code te weinig bescherming bood aan kwetsbare groepen. Een nader bezwaar gold het gebruik van een rolmodel. Dat mag volgens het voorstel voor niet meer dan 30% uit jongeren en jongvolwassenen bestaan. De Consumentenbond vindt dat veel te hoog. Ook is de Consumentenbond niet akkoord met het voorstel dat gokbedrijven stortingen tot €250 mogen verdubbelen.
De samenwerking tussen hen en de Stichting Reclame Code is door de Consumentenbond om die reden afgebroken. Daarmee wil de Consumentenbond voorkomen dat de Reclame Code wordt aangenomen.
Demissionair minister Dekker heeft nu antwoord gegeven op de ingediende kamervragen over de Reclame Code van gokbedrijven.
Hij verwijst hoofdzakelijk naar de Ksa en haar regelgeving ten aanzien van reclame. De regelgeving is voor online casino’s namelijk vrij streng.
Een greep uit de vragen en antwoorden
Vraag 4. Wat vindt u ervan dat marktpartijen het verbod op reclame gericht op jongeren zo interpreteren, dat jonge mensen (tot 24 jaar) niet meer dan 30% van het publiek mogen uitmaken? Hoe verhoudt dit zich tot het feit dat jongeren überhaupt maar 28% van de bevolking uitmaken?
Vraag 5. Deelt u de mening dat meer mag én moet worden gevraagd van kansspelaanbieders om te voorkomen dat hun reclameactiviteiten zich richten op jonge mensen?
Antwoord van demissionair minister Dekker:
Voorop staat dat wet- en regelgeving leidend is. Daarin staat dat reclame voor kansspelen niet gericht mag zijn op maatschappelijk kwetsbare groepen, zoals minderjarigen. Vergunninghouders van kansspelen op afstand, speelcasino’s of speelautomatenhallen mogen hun reclame ook niet richten op jongvolwassenen. Dit verbod is absoluut en vergt vergaande inspanningen van vergunninghouders. De Kansspelautoriteit (Ksa) houdt toezicht op de naleving van reclame beperkende maatregelen die zijn neergelegd in wet- en regelgeving. De Ksa heeft hier onlangs nog expliciet aandacht aan besteed door vergunninghouders op deze verplichting te wijzen. Op haar website licht de autoriteit toe hoe vergunninghouders aan deze inspanningsplicht kunnen voldoen. Het is aan de Ksa als toezichthouder om te bepalen welke elementen in welke mate relevant zijn om te oordelen of reclame zich richt op kwetsbare groepen.
